Ketkrókur

Ketkrókur er, eins og nafnið gefur til kynna, sólginn í kjöt. Hann gekk um með eins konar staf með krók á endanum sem hann rak niður um strompinn, krækti í gott hangikjötslæri sem hékk í eldhúsloftinu og veiddi það svo upp í gegnum strompinn.

Í eldri heimildum er getið um annan jólasvein, Reykjarsvelg, sem virðist aðeins hafa viljað þefa af reyknum af hangikjötinu, kannski eins konar blanda af Gáttaþef og Ketkróki.

Í Jólasveinavísu Jóhannesar úr Kötlum sem birtist fyrst í ljóðabókinni Jólin koma árið 1932 lýsir hann Ketkróki svona:

Ketkrókur, sá tólfti,

kunni á ýmsu lag.-

Hann þrammaði í sveitina

á Þorláksmessudag.

Hann krækti sér í tutlu,

þegar kostur var á.

En stundum reyndist stuttur

stauturinn hans þá.